Er wordt gemeld dat een vrouw tijdens het lopen van de marathon van Londen voor haar voormalige partner heeft erkend dat zijn gevecht tegen een ziekte te zwaar voor haar was.
De 32-jarige Danielle Epstein en Jelle Fresen kochten samen een huis in Londen, maar Jelle kreeg op zijn 37e te maken met een zeldzame vorm van hersentumor.
De behandelingen die volgden, waaronder een operatie, radiotherapie en chemotherapie, hadden een grote impact op Jelle. Hij moest zelfs opnieuw leren lopen.
Als gevolg van deze moeilijke situatie kreeg Danielle last van paniekaanvallen en verslechterde haar geestelijke gezondheid, wat uiteindelijk leidde tot het beëindigen van hun relatie.
Nadat ze naar Thailand was verhuisd, bleef Danielle bevriend met Jelle en besloot ze een marathon te lopen voor het goede doel van hersentumoren.
Danielle gaf aan dat ze nog steeds bezig was met het ‘uitvinden’ van haar vriendschap met Jelle en voegde eraan toe:
Er werd gedacht: ‘Ik voelde me de meest vreselijke persoon, iemand verlaten omdat ze kanker hebben, maar het schaadde mijn geestelijke gezondheid en het hielp Jelle niet.’
Toen Jelle, die software-ingenieur bij Google is, begon met braken en duizeligheid, kochten ze samen een huis in Palmers Green, Noord-Londen.
Nadat verschillende huisartsen geen oplossing vonden voor zijn braken en duizeligheid die erger werd, besloot Jelle een privé MRI-scan te ondergaan met zijn ziektekostenverzekering.
Bij de scan ontdekten artsen een ‘graad 4 medulloblasto0m’-tumor – een vorm van tumor die meestal bij kinderen voorkomt – en Jelle werd gepland voor een operatie in september.
Danielle zei: ‘We waren op weg naar een bepaalde toekomst, maar binnen één dag wisten we dat dat niet meer mogelijk was. Ik was zo bezorgd en kapot, ik kon niet slapen of eten.”‘
‘In een poging om mijn paniekaanvallen aan te pakken, kreeg ik zoveel medicatie dat mijn functioneren belemmerd werd.’
Vervolgens, toen zij zich realiseerde dat zij uit elkaar moesten gaan, verhuisde zij met haar vader naar Thailand, terwijl zij nog steeds bevriend bleef met Jelle en zijn herstel volgde.
Na de operatie kampte Jelle met een zenuwbeschadiging die zijn gezicht verlamde aan de rechterzijde, waardoor hij scheelzag en dubbel zag. Ook kon hij zijn oog niet volledig sluiten en moest hij oogdruppels en zalf gebruiken.
Over haar besluit om de marathon van Londen te rennen ten behoeve van Brain Tumor Research, verklaarde zij: ‘Toen ik deze situatie zag, voelde ik me machteloos en wist ik dat ik iets moest ondernemen.
‘Ik ben geen hardloper, maar Jelle heeft eerder marathons gelopen, dus ik dacht dat het voor mij een uitdaging zou zijn en een mooie manier om hem te eren, iets om naar te streven.”
Met de woorden, “Ik zal niet snel zijn, maar ik ben vastbesloten om rond te komen. Trainen is fysiek en mentaal zwaar geweest – gewoon doorgaan als je je zo verveelt, is een uitdaging.”
Zij voegde eraan toe, “Maar ik heb de beste motivatie; als Jelle dit allemaal kan doorstaan dan kan ik een marathon lopen.” Ze benadrukte ook de noodzaak van financiële steun voor hersenkankeronderzoek.
In een statement verklaarde ze, “Het Verenigd Koninkrijk is geen ontwikkelingsland; We zouden wetenschappelijk innovatief moeten zijn, maar behandelingen zijn in decennia niet veranderd en we lijken achter te lopen op andere landen en de vooruitgang die ze hebben geboekt.”
Zij pleitte, “We hebben dringend meer onderzoek en proeven nodig om betere behandelingen te ontwikkelen.”
Haar ex-vriend Jelle liet weten, “Ik zal er die dag zijn om Danielle aan te moedigen. Ik vind het ongelooflijk wat ze doet.”
‘Ik moet toegeven dat ik mijn twijfels had toen ze zei dat ze een marathon ging lopen. Samen hebben we maar een kilometer of 5 gelopen en dat ging gepaard met veel geklaag.’
‘Haar discipline en doorzettingsvermogen verdienen mijn respect. Danielle zei: ‘Ik koester nog steeds veel liefde voor Jelle en wil hem steunen, maar ik realiseerde me dat ik niet als zijn partner kon blijven.’
‘We zijn nog steeds bezig met het onderzoeken van zaken en het vinden van manieren om onze relatie als vrienden voort te zetten. Alles wat we hadden, viel uit elkaar.’
1. Volgens de vrouw had het een negatieve invloed op haar eigen gezondheid.
2. Het moet voor hem zwaar zijn geweest.
3. Dit getuigt van weinig empathie.
4. Het is moeilijk te geloven dat iemand zoiets kan doen…
5. Zij legt uit waarom zij dit niet aankon:
