De oude bankierwijze blijft de voorkeur van Geert (62) en hij heeft geen interesse in het gebruik van online diensten.
Terwijl anderen steeds vaker hun financiën online regelen via hun smartphone, verkiest Geert een bezoek aan zijn bankfiliaal.
“Die technologie vertrouw ik niet,” zegt hij stellig aan zijn keukentafel met papieren bankafschriften om zich heen.
Waar velen het gemak van digitale bankdiensten benadrukken, maakt Geert zich juist zorgen.
“Iedereen beweert dat het eenvoudig is en dat je alles kunt bijhouden, maar ik voel me er niet goed bij. Wat als er iets misgaat? Wat als iemand mijn geld steelt zonder dat ik er iets van merk?”
“Je hoort altijd verhalen over hackers, mensen die ineens hun spaargeld kwijt zijn. Hoe kan ik zeker weten dat het veilig is?” vraagt hij zich af.
Geert heeft zijn eigen redenen om niet deel te nemen aan de trends. “Ik heb vertrouwen in mijn bank. Als er iets is, stap ik gewoon binnen en praat met een medewerker bij de balie.”
“De medewerkers kennen mij daar en ik vertrouw erop dat ik op hen kan bouwen. Dat gevoel krijg ik niet van een scherm.”
Hij verwijst naar situaties van kennissen die slachtoffer werden van oplichting, zoals een vriend die bijna 5000 euro verloor door een phishing-aanval.
“Hij ontving een e-mail die leek alsof deze van zijn bank afkomstig was, en voordat hij het doorhad, was zijn geld verdwenen. Gelukkig kon de bank het terugvorderen, maar dit overtuigde mij des te meer dat online bankieren niet mijn voorkeur heeft.”
Voor Geert is het aspect van veiligheid en persoonlijke controle van groot belang. In een tijd waarin steeds meer gegevens digitaal worden opgeslagen, behoudt hij zijn terughoudendheid.
“Controle en privacy zijn voor mij belangrijk bij online bankieren, omdat je nooit weet wie er meekijkt,” legt hij uit.
Geert blijft terughoudend ondanks geruststellingen dat digitale systemen veilig zijn: “Als iemand echt toegang wil tot je gegevens, dan vinden ze wel een manier. Dat risico neem ik liever niet,” legt hij uit.
Hoewel zijn kinderen hem proberen te overtuigen om een kans te geven, blijft Geert standvastig. “Ze zeggen dat ik met de tijd moet meegaan en dat het veilig is,” vertelt hij.
“Voor hen is het makkelijk omdat ze ermee opgegroeid zijn, maar voor mij voelt het nog steeds onnatuurlijk,” zegt Geert.
Toen zijn kinderen hem voor het eerst een smartphone gaven om een bankapp te proberen, was dat een frustrerende ervaring.
“Na een half uur inloggen, codes en verificaties heb ik de telefoon teruggegeven. Het voelde gewoon niet goed.”
Met de sluiting van steeds meer fysieke bankfilialen merkt Geert dat het lastiger wordt om op zijn eigen manier te blijven bankieren.
Laatst moest hij drie kwartier wachten voor een simpele transactie. “Jongere mensen kijken me soms vreemd aan, zij regelen alles snel op hun telefoon. Maar voor mij werkt het nu eenmaal zo.”
Hoewel hij zich realiseert dat hij een van de weinigen is die nog zo denkt, blijft Geert bij zijn beslissing. “Het gaat om mijn geld en mijn zekerheid.”
”Als ik naar de bank wil, wil ik een medewerker kunnen spreken en weten dat alles goed geregeld is.” Zijn kinderen blijven proberen hem te overtuigen, maar vooralsnog is Geert vastberaden.
“Ik blijf mijn manier volgen zolang ik dat zelf kan. Online risico’s bezorgen me stress, dus ik houd het liever zo.”
1. Zijn kinderen doen moeite om hem van gedachten te laten veranderen, maar hij volhardt.
2. Geert blijft bij zijn standpunt.
3. Geert verklaart waarom hij geen vertrouwen heeft.
4. Hij ziet op tegen de stress die online risico’s met zich meebrengen.
5. Zijn kinderen proberen hem te overtuigen, maar hij blijft standvastig.
