Er wordt door Patricia, een moeder van 45 uit Amsterdam, positief gedacht over het geven van een koekje aan haar vierjarige zoon Michel tijdens het doen van boodschappen.
Terwijl ze relaxed door de supermarkt wandelt, kan Michel duidelijk genieten van de lekkernij die hij heeft ontvangen. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij vrolijk.
Zonder aarzelen neemt Patricia een pak koekjes van het rek, opent het en geeft hem er één. Voor haar is dit een simpele methode om het winkelen soepeler te laten verlopen.
Patricia begrijpt dat enkelen haar handelingen vreemd vinden, maar dat raakt haar niet. “Wat is het probleem? We rekenen alles keurig af bij de kassa,” zegt ze rustig.
Voor haar is het een praktische oplossing. “Michel blijft rustig en blij, en ik kan zonder gedoe mijn boodschappen doen.”
Haar uitleg was duidelijk: “Sommige mensen denken dat ik Michel leer dat hij zomaar dingen kan pakken zonder te betalen,” vertelt ze. Ze voegt eraan toe: “Maar we betalen alles gewoon, dus ik zie het probleem niet.”
Volgens haar, is het vooral een kwestie van efficiëntie. “Als ik Michel dat koekje niet geef, begint hij te zeuren of wordt hij onrustig. Dit maakt het winkelen voor ons allebei makkelijker.”
Naast het gemak voor haar zoon, geeft Patricia toe dat het haar ook helpt om de stress van het winkelen te verminderen, vooral na een lange dag werken.
“Soms wil ik gewoon snel mijn boodschappen doen zonder gedoe,” zegt ze glimlachend. “Als een koekje hem tevreden houdt, dan is dat voor ons beiden beter.”
Onlangs kreeg Patricia echter een reactie van een boze klant in de supermarkt. “Er was een vrouw die me kwaad aankeek toen ze zag dat Michel al halverwege het pak koekjes was voordat we bij de kassa waren,” herinnert ze zich.
Patricia bleef kalm en reageerde op de opmerking: “Ze zei dat ik eerst had moeten betalen.” Ze vervolgde met: “We betalen zo meteen, dus wat is het probleem?” Ondanks haar rustige houding voelde ze wel wat spanning in de situatie.
Ze twijfelt soms of ze het goed aanpakt, maar blijft toch bij haar standpunt. Ze legt uit: “Het is zo’n klein ding, en het maakt ons beiden gelukkig.”
Voor haar draait het om balans: Michel is erg actief en vraagt vaak om iets lekkers tijdens het winkelen. Ze zegt: “Als ik hem een koekje geef, kunnen we sneller door de winkel heen.”
Patricia wijst erop dat ze niet de enige ouder is die moeite heeft met dit soort situaties. Ze zegt: “Ik zie het overal. Ouders geven hun kinderen een snack of speeltje om ze rustig te houden tijdens het winkelen. Iedereen doet wat nodig is om de boel soepel te laten verlopen.”
Voor haar is het geen kwestie van regels overtreden, omdat alles netjes bij de kassa wordt afgerekend. De kritiek van anderen raakt Patricia niet echt.
Volgens haar, “Kinderen hebben niet altijd het geduld om te wachten,” zei ze rustig. “En ik doe geen gevecht met hem aan over iets kleins als een koekje. Er zijn belangrijkere dingen om me zorgen over te maken.”
Patricia erkent dat elke ouder een eigen manier heeft om met opvoedingsvragen om te gaan. “Ik begrijp dat mensen het anders kunnen zien, maar dit werkt voor ons gezin,” zei ze.
“Als het voor ons goed is, is dat wat telt. We proberen allemaal ons best te doen om de dag zo goed mogelijk door te komen, en voor ons is dat met een koekje in de supermarkt.”
1. Ze krijgt vaak scheve gezichten in de supermarkt! Velen vinden dit niet Oke!
2. Voor haar is het geen kwestie van regels overtreden…
3. Naar eigen zeggen rekent ze alles keurig af bij de kassa….
4. Vele klanten vinden niet kunnen en worden dan ook boos!
5. Zelf snapt ze het probleem niet want ze rekent alles netjes af!
