Op 27-jarige leeftijd worstelt Esther met toenemende schulden als gevolg van online gokken.
Wat begon als een onschuldige hobby groeide uit tot een ware nachtmerrie waar ze moeilijk uit kan ontsnappen.
“Het begon als iets kleins, gewoon een paar weddenschappen voor de lol,” vertelt ze. “Maar al snel verloor ik de controle.”
”Ik bleef steeds grotere bedragen inzetten, in de hoop dat één goede gok alles zou oplossen.” Helaas zonk ze alleen maar dieper in de problemen en eindigde ze uiteindelijk met duizenden euro’s in het rood.
Nu tracht Esther steun te vinden bij haar ouders, hopend dat zij haar uit deze benarde situatie zouden redden. Echter, die hoop werd al snel de grond in geboord.
“Ze hebben zoveel geld dat ze mijn schulden makkelijk zouden kunnen afbetalen, zonder dat het hen echt zou raken,” deelt ze gefrustreerd mee.
“Maar in plaats van te helpen, zeggen ze dat ik mijn eigen problemen moet oplossen.” Deze afwijzing voelt voor Esther als een diep verraad.
“Hoe kun je je eigen kind in zo’n situatie laten zitten terwijl je zelf in overvloed leeft?” Esthers ouders hebben altijd goed geboerd, met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s.
“Ze hoeven zich nergens zorgen over te maken, en toch laten ze mij aan mijn lot over,” klaagt ze. Het recente gesprek met haar ouders verliep afstandelijk.
Zij werd duidelijk gemaakt dat zij haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen en als volwassene haar eigen fouten moest rechtzetten. Voor Esther is dit echter niet zo eenvoudig.
“Elke dag voelt als een gevecht. Ik zie die schulden voor me, terwijl zij in hun luxe leven voortgaan. Het maakt me zo boos en teleurgesteld.”
Esther ervaart pijn niet alleen door de financiële kwestie, maar vooral door de relatie met haar ouders. Ze voelt zich in de steek gelaten en twijfelt aan hun band.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Ondanks deze teleurstelling probeert Esther zelf haar situatie aan te pakken. Ze heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en overweegt professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Toch blijft de last van haar schulden haar achtervolgen. “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Wat haar het meest kwelt, is het idee dat haar ouders haar in één klap hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen.
Uitdrukking van droefheid: “Het voelt als verdrinken terwijl er een reddingsboei in de buurt is,” zegt ze.
Zelfs als de situatie uitzichtloos lijkt, blijft Esther doorgaan. “Ik probeer elk beetje geld te besparen en mijn schulden af te betalen.”
Uitspraak over langzaam proces: “Het gaat erg traag. Het idee dat mijn ouders me konden helpen, maar ervoor kozen om dat niet te doen, zal ik niet snel vergeten.”
Vraag over vergeving: “Ik weet niet of ik ooit mijn ouders kan vergeven. Deze ervaring heeft diepe wonden geslagen. Misschien los ik mijn schulden af, maar de band met mijn ouders zal niet zo makkelijk hersteld worden.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet snel vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen … vindt ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
